*کـــــــوران غــــم و ســــختی*
به سراغ من اگر می آیی، نرم و آهسته بیا،مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من.
*کـــــــوران غــــم و ســــختی*
به سراغ من اگر می آیی، نرم و آهسته بیا،مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من.دنیا!
خدایا !
رحمتی کن تا ایمان ،نان و نام برایم نیاورد ،
قوتم بخش تا نانم را و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم.
تا از آنها باشم که پول دنیا را میگیرند و برای دین کار میکنند،
نه از آنان که پول دین را میگیرند و برای دنیا کار می کنند....
خدایا !
به مذهبی ها بفهمان که آدم از خاک است...
بگو که : یک پدیده ی مادی به همان اندازه خدا را معنی می کند که یک پدیده ی غیبی...
در دنیا همان اندازه خدا وجود دارد که در آخرت ...
ومذهب اگرپیش از مرگ به کار نیاید پس از مرگ به هیچ کارنخواهدآمد...
سلام.شاید اون مناجاتی که اول حرفم گذاشتم هیچ ربطی به موضوع من نداشته باشه ولی دوست دارم تواین پستم درمورد "دنیا دوستی"حرف بزنم!
این روز ها همش دنبال آرامش بودم.٬رسیدم به اینکه منشا همه ی این آرامش نداشتن ها این دنیاست...
این دنیایی که هزار بار ممکنه منو شما نفرینش کنیم!...
"اعلموا انما الحیاة الدنیا لعب و لهو و زینة و تفاخر بینکم و تکاثر فى الاموال و الاولاد..."
بدانید زندگى دنیا فقط بازى و سرگرمى و تجمل پرستى و فخرفروشى در میان شما و افزونطلبى در اموال و فرزندان است».
باخودم فکرکردم که همیشه ماها باخودمون میگیم این دنیا فانیه و چیزی که مهمه آخرته!این دنیا پیش زمینه ی زندگی تو اون دنیاست...
من فکرمیکنم زندگی تو این دنیا خیلی مهمه!
چون همیشه بهمون خط میده.!چگونه زندگی کردن مهمه.!!
تاحالا به این فکرکردین که ماها داریم چه جوری زندگی میکنیم؟؟!!
دیدین گاهی وقتا ما ناراحتیم غصه داریم وقتی بایکی دردو دل میکنیم میگه بی خیال بابا این دنیا که ارزش غصه خوردن رو نداره...؟؟!!
ولی من فکرمیکنم همین دنیاست که داره روال کارو مارو بهمون نشون میده!همین بی خیال شدناست که باعث میشه نقش خداهم کمرنگ بشه...
دنیایی که ماها داریم توش زندگی میکنیم برای همه مون مهمه.هرچند همیشه ادعا داریم که نه.این دنیا بی فایده ست و بی ارزش...
خود کلمه ی دنیا یعنی یه چیز پست.پایین!
من نمیفهمم انسان که انقدر ارزش داره برای خدا چرا قسمتش شده این دنیای پست؟؟!!
من نمیفهمم انسان که مرتبه ی بالایی داره پیش خدا چرا باید آخرتش و تو این دنیای پست بسازه؟؟؟!!!
ماالان داریم تو یه جامعه ی اخلاق گرا زندگی میکنیم!
هم دینمون و هم جامعه مون همیشه توصیه کرده به رعایت اخلاقیات...
حرف زیاده اما...
اینکه چرا شاعران و بزرگان عرفان این همه پرهیز از دنیاپرستی و توجه به مفاهیم اخلاقی و عرفانی رو به مردم گوشزد می کردن؟؟
یه چیز بدیهیه که درجامعه ی اخلاق گرا، لزومی به این همه پند و اندرز در باب رعایت اخلاق نیست.به عکس اونچه که تصور میشه گذشته ی ما نه تنها مشحون و لبریز از عرفان و اخلاق و خداپرستی و دنیاگریزی نبوده بلکه سرشار از دنیاطلبی بوده و اتفاقا همین مسأله است که ما رو ازدستیابی به جامعه ی پرشور و نهادها و فعالیت های اجتماعی محروم ساخته!
رقصان تر از هر
موج در جریان سیلاب
بودم ، ولی راه مرا سد کرد دنیا
حالا به چشمان تو هم ایمان ندارم
یعنی مرا در عشق مرتد
کرد دنیا
در انتخاب بین بودن یا نبودن
اسطوره ها را
هم مردد کرد دنیا
بیزارمان کرد از تمام آرزوها
از بس که هی باید نباید کرد
دنیا
در آرزوی مرگ مردیم ، اینکه خوب است
بدتر از
اینها نیز خواهد کرد دنیادارم سفارش می کنم دنیا نیایید
من آمدم اما مرا رد کرد دنیا..